تست های الکتریکی

انجام بموقع تست های الکتریکی برای تجهیزات قدرت بسیار اهمیت دارد و این تست ها می تواند قابلیت اطمینان سیستم در حین کار را تضمین کند.

جهت تست مقاومت عایقی کابل و بررسی کيفيت آن ، تست جریان نشتی در ترانسفورماتورها، الکترو موتورها، سوئیچ ها و همچنین بررسی ضریب دی الکتریک مواد عایق از مگر Megger استفاده می گردد. برخی از تسترهای مقاومت عایقی علاوه بر سنجش اهم عایق، قابلیت اندازه گیری به روش های ایندکس پلاریزاسیون (PI) و تست جذب دی الکتریک (DAR) را نیز دارند.

حوه تست الکتروموتور، سیم پیچ موتور سه فاز و یا مقاومت عایقی کابل با استفاده از میگر دقیقا همانند اندازه گیری مقاومت توسط دستگاه اهم متر می باشد وجه تمایز میگر با اهم متر در ساخت ولتاژ مستقیم بسیار زیاد توسط میگر است. جهت اندازه گیری مقاومت عایقی با اهم بسیار بالا، نیاز به ولتاژ بالا است به همین دلیل به دستگاه میگر، مگا اهم متر نیز می گویند.

عایق مناسب و با کیفیت دارای اهم بسیار بالاست و برای تست عایق کابل نیاز به دستگاه میگر جهت تزریق ولتاژ بالا می باشد. د ر بعضی میگرها، ولتاژ اندازه گیری به 10 کیلو ولت و یا بیشتر نیز می رسد ولتاژ خروجی  میگر در بازه 50 ولت تا 10 کیلو ولت قابل انتخاب توسط کاربر است .

کابل های نازک مانند کابل تلفن اهم خیلی زیادی ندارند و میتوان با میگر 1000 ولت تجهیزات و کابل های با اهم کمتر از 2 گیگا اهم را تست کرد. کابل های استفاده شده در مدار قدرت دارای اهم بالایی می باشند. جهت میگر تست کابل های با اهم بالا نیاز به تزریق ولتاژ بیشتر است.

تست تانژانت دلتا (Tan Delta یا Dissipation Factor Test) یکی از تست‌های بسیار مهم برای ارزیابی وضعیت عایق‌های ترانس‌های قدرت است. این تست می‌تواند در شناسایی مشکلات و تخریب‌های احتمالی در عایق کمک کند. در زیر به چند مثال از کاربردهای این تست اشاره می‌کنم:

1. بررسی تغییرات وضعیت عایق با گذشت زمان:
– با استفاده از تست تانژانت دلتا، می‌توان تغییرات در خصوصیات عایق ترانسفورماتور را در طول زمان مشاهده کرد. افزایش مقدار تانژانت دلتا نشان‌دهنده افزایش تلفات دی‌الکتریک و احتمال خرابی عایق است.

2. تشخیص رطوبت و آلودگی:
– عایق‌های ترانسفورماتور می‌توانند با گذشت زمان رطوبت جذب کنند یا دچار آلودگی شوند. تست تانژانت دلتا به‌طور مؤثری می‌تواند افزایش مقدار رطوبت یا آلودگی در عایق را تشخیص دهد.

3. شناسایی تخریب جزئی عایق:
– در صورت بروز مشکلات جزئی مانند ترک‌های کوچک یا تخریب‌های مکانیکی در عایق، تست تانژانت دلتا می‌تواند این مشکلات را شناسایی کند قبل از اینکه به خرابی جدی منجر شود.

4. ارزیابی شرایط عایق بعد از تعمیرات:
– پس از انجام تعمیرات بر روی ترانسفورماتور، تست تانژانت دلتا به‌منظور ارزیابی کیفیت عایق و اطمینان از عدم وجود آسیب‌های جدید انجام می‌شود.

5. ارزیابی شرایط عایق قبل از بهره‌برداری:
– پیش از راه‌اندازی ترانسفورماتورهای جدید یا پس از انجام نگهداری‌های بزرگ، انجام تست تانژانت دلتا جهت اطمینان از سلامت عایق‌ها ضروری است.

این تست به‌ویژه برای ترانسفورماتورهای قدرت که در شبکه‌های انتقال انرژی اهمیت بالایی دارند، بسیار حیاتی است، زیرا خرابی عایق می‌تواند منجر به خاموشی‌های گسترده و خسارات جدی شود.

تست تخلیه جزئی (Partial Discharge یا PD) یکی از مهم‌ترین تست‌ها برای ارزیابی وضعیت عایق در تجهیزات الکتریکی مانند ژنراتورها و ترانسفورماتورها است. تخلیه‌های جزئی به‌عنوان نشانه‌ای از تخریب عایق، می‌توانند منجر به خرابی‌های جدی در تجهیزات شوند. انجام این تست در ژنراتورها و ترانس‌های قدرت اهمیت بالایی دارد. در ادامه نحوه انجام این تست و کاربرد آن‌ها توضیح داده می‌شود:

1. تست PD در ژنراتورها
– هدف: تشخیص تخلیه‌های جزئی در سیستم عایق ژنراتور، مخصوصاً در سیم‌پیچی استاتور، جایی که ممکن است تخلیه جزئی در اثر عوامل مختلفی مانند رطوبت، آلودگی، یا خرابی‌های مکانیکی رخ دهد.
– روش اجرا:
– تست PD معمولاً با استفاده از سنسورهای خازنی یا آنتن‌های RF انجام می‌شود که به سطح استاتور نصب می‌شوند.
– سیگنال‌های تخلیه جزئی جمع‌آوری شده و از طریق دستگاه‌های مخصوص پردازش می‌شوند تا میزان تخلیه و موقعیت آن شناسایی شود.
– تحلیل نتایج: مقادیر بالا یا افزایش‌های غیرمعمول در تخلیه جزئی نشان‌دهنده خرابی عایق یا وجود عیوب در ژنراتور است که باید مورد بررسی قرار گیرند.

 2. تست PD در ترانسفورماتورهای قدرت
– هدف: ارزیابی وضعیت عایق بین سیم‌پیچ‌ها، هسته و بدنه ترانسفورماتور، که در صورت وجود تخلیه جزئی، خطر شکست عایق و خرابی کل ترانسفورماتور وجود دارد.
– روش اجرا:
– سنسورهای تخلیه جزئی در نقاط مختلف ترانسفورماتور نصب می‌شوند. این سنسورها می‌توانند به صورت الکتریکی، صوتی یا با استفاده از حسگرهای نوری عمل کنند.
– سیگنال‌های تخلیه جزئی ثبت و آنالیز می‌شوند تا شدت و محل تخلیه مشخص شود.
– این تست معمولاً در ولتاژهای مختلف انجام می‌شود تا رفتار عایق تحت شرایط مختلف بررسی شود.
– تحلیل نتایج: تخلیه‌های جزئی در عایق‌های ترانسفورماتور می‌تواند به دلیل آلودگی، وجود رطوبت، شکست مکانیکی و یا نقص در طراحی باشد. مقادیر بالای PD نیاز به اقدامات تعمیراتی دارد.

مزایا و اهمیت تست PD
– پیش‌بینی خرابی: تشخیص زودهنگام تخلیه‌های جزئی می‌تواند از خرابی‌های جدی و از کار افتادن تجهیزات جلوگیری کند.
– افزایش طول عمر تجهیزات: با شناسایی و رفع مشکلات عایقی، طول عمر مفید ژنراتور و ترانسفورماتور افزایش می‌یابد.
– کاهش هزینه‌های تعمیراتی: جلوگیری از خرابی‌های ناگهانی به‌معنای کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری است.

تست PD به‌ویژه در سیستم‌های الکتریکی با ولتاژ بالا ضروری است، چرا که تخلیه‌های جزئی می‌توانند به سرعت به خرابی‌های گسترده و هزینه‌بر منجر شوند.

تست مقاومت کم (Low Resistance Test) برای کلیدهای قدرت (Circuit Breakers) یک تست ضروری است که برای ارزیابی وضعیت اتصالات داخلی و مکانیکی کلید انجام می‌شود. این تست به بررسی مقاومت الکتریکی اتصالات و کنتاکت‌های کلید می‌پردازد تا از عملکرد صحیح و بهینه آن‌ها اطمینان حاصل شود.

هدف از انجام تست Low Resistance:
1. بررسی کیفیت کنتاکت‌ها:
– کنتاکت‌های داخل کلیدهای قدرت باید دارای مقاومت بسیار کمی باشند تا هنگام عبور جریان، تلفات الکتریکی و تولید حرارت در حداقل ممکن باشد. مقاومت بالا در کنتاکت‌ها می‌تواند نشان‌دهنده خوردگی، آسیب مکانیکی یا فرسودگی باشد.

2. اطمینان از صحت عملکرد کلید:
– عملکرد صحیح کلیدهای قدرت به وابستگی زیادی به اتصالات داخلی آن‌ها دارد. افزایش مقاومت می‌تواند نشانه‌ای از خرابی مکانیکی یا کثیفی در کنتاکت‌ها باشد.

روش اجرای تست Low Resistance:
1. استفاده از دستگاه میگر یا میکرو اهم‌متر (Micro-ohmmeter):
– برای انجام این تست، از دستگاه میکرو اهم‌متر استفاده می‌شود که قادر است مقاومت‌های بسیار کم (در محدوده میکرو اهم یا میلی اهم) را اندازه‌گیری کند.
– دستگاه میکرو اهم‌متر جریان نسبتاً بالایی (چندین آمپر) را از کنتاکت‌ها عبور داده و ولتاژ افت ولتاژ روی کنتاکت‌ها را اندازه‌گیری می‌کند. سپس با استفاده از قانون اهم (R=V/I)، مقاومت کنتاکت‌ها محاسبه می‌شود.

2. اتصال دستگاه به دو سر کنتاکت‌های کلید:
– پروب‌های دستگاه به دو سر کنتاکت‌های کلید متصل می‌شود. جریان از یک سر عبور کرده و افت ولتاژ روی کنتاکت‌ها اندازه‌گیری می‌شود.

3. ثبت و تحلیل نتایج:
– مقدار مقاومت اندازه‌گیری شده با مقادیر مرجع و استاندارد مقایسه می‌شود. افزایش غیرمعمول در مقاومت می‌تواند نشانه‌ای از نیاز به تعمیرات یا تعویض کنتاکت‌ها باشد.

مزایا و اهمیت تست Low Resistance:
– تشخیص سریع مشکلات: این تست به‌طور مؤثر می‌تواند مشکلاتی مانند سایش، خوردگی، آلودگی یا خرابی مکانیکی در کنتاکت‌ها را قبل از بروز مشکلات جدی تشخیص دهد.
– افزایش ایمنی و قابلیت اطمینان: کاهش مقاومت در کنتاکت‌ها به معنای افزایش کارایی و کاهش خطرات ناشی از گرمایش بیش‌ازحد یا ایجاد آرک الکتریکی است.
– کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری: شناسایی زودهنگام خرابی‌ها می‌تواند از تعمیرات بزرگ و هزینه‌بر جلوگیری کند.

زمان مناسب برای انجام تست:
– پس از نصب کلید قدرت جدید
– پس از تعمیرات یا سرویس کلید
– در برنامه‌های نگهداری پیشگیرانه دوره‌ای

تست Low Resistance یکی از تست‌های حیاتی برای اطمینان از عملکرد صحیح و ایمن کلیدهای قدرت است که از خرابی‌های ناگهانی و غیرمنتظره جلوگیری می‌کند.

تست کیفیت توان (Power Quality Testing) بر روی سیستم‌های توزیع به منظور ارزیابی وضعیت عملکرد و بررسی پارامترهای مختلف توان الکتریکی انجام می‌شود. این تست‌ها به‌ویژه در سیستم‌های توزیع برق حیاتی هستند، زیرا مشکلات کیفیت توان می‌توانند تأثیرات جدی بر تجهیزات مصرف‌کننده و بهره‌وری کلی سیستم داشته باشند.

اهداف تست کیفیت توان در سیستم‌های توزیع:

1. شناسایی و تحلیل هارمونیک‌ها:
   • بررسی اعوجاج‌های ناشی از هارمونیک‌ها که می‌توانند به تجهیزات حساس آسیب برسانند.
2. اندازه‌گیری نوسانات ولتاژ:
   • شناسایی افت یا افزایش‌های ناگهانی ولتاژ (مثل Sag و Swell) که می‌تواند منجر به خاموشی یا آسیب به تجهیزات مصرف‌کننده شود.
3. بررسی عدم تعادل فازها:
   • اندازه‌گیری اختلاف ولتاژ یا جریان بین فازهای مختلف که می‌تواند موجب بار نامتعادل و افزایش تلفات در سیستم شود.
4. تحلیل فلیکر (Flicker):
   • اندازه‌گیری تغییرات سریع و متناوب ولتاژ که منجر به فلیکر نور و تأثیر منفی بر روی تجهیزات الکترونیکی می‌شود.
5. ارزیابی ولتاژ و فرکانس:
   • بررسی انحرافات از مقدار نامی ولتاژ و فرکانس و بررسی اثرات آن‌ها بر روی سیستم و تجهیزات مصرف‌کننده.

روش‌های اجرای تست کیفیت توان:

1. استفاده از آنالایزر کیفیت توان (Power Quality Analyzer):
   • دستگاه آنالایزر کیفیت توان به شبکه توزیع متصل می‌شود و پارامترهای مختلف مانند ولتاژ، جریان، توان اکتیو و راکتیو، هارمونیک‌ها، نوسانات ولتاژ، و عدم تعادل فازها را در زمان واقعی اندازه‌گیری و ثبت می‌کند.
2. آنالیز داده‌های جمع‌آوری شده:
   • داده‌های ثبت شده به‌صورت گراف‌ها و جداول تحلیل می‌شوند. این تحلیل‌ها می‌تواند مشکلاتی مانند اضافه‌بار، اعوجاج هارمونیکی، و نوسانات ولتاژ را شناسایی کند.
3. بررسی نتایج با استانداردها:
   • نتایج به دست آمده با استانداردهای مرتبط با کیفیت توان مانند IEEE 519، IEC 61000 مقایسه می‌شود تا میزان انحرافات و مشکلات سیستم مشخص گردد.

مزایای انجام تست کیفیت توان:

• افزایش بهره‌وری سیستم:
  • با شناسایی و رفع مشکلات کیفیت توان، بهره‌وری سیستم توزیع و تجهیزات مصرف‌کننده افزایش می‌یابد.
• کاهش خرابی تجهیزات:
  • مشکلات کیفیت توان می‌تواند منجر به خرابی زودرس تجهیزات الکتریکی شود. شناسایی و رفع این مشکلات عمر تجهیزات را افزایش می‌دهد.
• کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری:
  • شناسایی مشکلات قبل از وقوع خرابی‌های جدی منجر به کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری می‌شود.
• افزایش رضایت مصرف‌کنندگان:
  • با بهبود کیفیت توان، مشکلاتی مانند خاموشی‌های ناخواسته و اختلالات در عملکرد تجهیزات کاهش یافته و رضایت مصرف‌کنندگان افزایش می‌یابد.

زمان مناسب برای انجام تست:

• پس از نصب تجهیزات جدید
• در صورت وقوع مشکلات مکرر در سیستم
• به‌عنوان بخشی از برنامه‌های نگهداری دوره‌ای

تست کیفیت توان یک ابزار قدرتمند برای بهبود کارایی و قابلیت اطمینان سیستم‌های توزیع است که می‌تواند به شناسایی و رفع مشکلات پیش از وقوع خرابی‌های بزرگ کمک کند.

تست Pole Drop یکی از تست‌های مهم برای ارزیابی وضعیت قطب‌های ژنراتورهای آبی (هیدروژنراتور) است. این تست به‌منظور بررسی یکنواختی و سالم بودن سیم‌پیچ‌های میدان (Field Windings) در قطب‌های ژنراتور انجام می‌شود.

هدف از انجام تست Pole Drop:

تست Pole Drop برای تشخیص مشکلاتی مانند اتصال کوتاه، اتصال زمین، یا عدم تقارن در سیم‌پیچ‌های میدان ژنراتور استفاده می‌شود. این مشکلات می‌توانند باعث بروز عدم توازن مغناطیسی و افزایش تلفات در ژنراتور شوند.

روش اجرای تست Pole Drop:

1. آماده‌سازی ژنراتور:
   • ژنراتور باید از مدار خارج شده و موتور محرک آن (توربین) متوقف شود. همچنین، باید از جدا بودن سیم‌پیچ‌های استاتور و سیم‌پیچ‌های میدان اطمینان حاصل شود.
2. اتصال به سیم‌پیچ‌های میدان:
   • جریان مستقیم (DC) از طریق یک منبع تغذیه (مانند باطری یا منبع تغذیه DC) به سیم‌پیچ‌های میدان ژنراتور اعمال می‌شود. این جریان به‌صورت سری از تمام قطب‌های میدان عبور می‌کند.
3. اندازه‌گیری ولتاژ افت (Drop Voltage):
   • با استفاده از یک ولت‌متر دقیق، ولتاژ افت بین دو سر هر قطب (هر سیم‌پیچ میدان) اندازه‌گیری می‌شود. این ولتاژ باید در همه قطب‌ها تقریباً یکسان باشد.
4. تحلیل نتایج:
   • ولتاژ افت در هر قطب با سایر قطب‌ها مقایسه می‌شود. اگر ولتاژ افت یک قطب به‌طور محسوسی کمتر از سایرین باشد، احتمال وجود مشکلاتی مانند اتصال کوتاه بین دورهای سیم‌پیچ یا وجود عیوب مکانیکی در آن قطب وجود دارد.

مزایا و اهمیت تست Pole Drop:

• تشخیص زودهنگام مشکلات: تست Pole Drop می‌تواند مشکلاتی مانند اتصال کوتاه یا عیب در سیم‌پیچ‌های میدان را پیش از ایجاد خرابی جدی تشخیص دهد.
• افزایش عمر ژنراتور: با تشخیص و رفع مشکلات در سیم‌پیچ‌های میدان، از بروز خرابی‌های بزرگتر و کاهش عمر مفید ژنراتور جلوگیری می‌شود.
• بهبود عملکرد: رفع عدم تقارن مغناطیسی و مشکلات سیم‌پیچ‌های میدان به بهبود عملکرد و بهره‌وری ژنراتور منجر می‌شود.

زمان مناسب برای انجام تست Pole Drop:

• پس از نصب یا تعمیرات بزرگ ژنراتور
• در برنامه‌های نگهداری پیشگیرانه دوره‌ای
• هنگام مشاهده علائم غیرعادی مانند ارتعاشات غیرعادی یا نوسانات ولتاژ

نتیجه‌گیری:

تست Pole Drop یکی از ابزارهای کلیدی برای ارزیابی وضعیت سیم‌پیچ‌های میدان ژنراتورهای آبی است. این تست می‌تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات کمک کرده و از بروز خرابی‌های جدی و هزینه‌بر جلوگیری کند.

تست مقاومت چاه‌های ارت یکی از تست‌های مهم برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم زمین (ارتینگ) است. این تست به بررسی مقاومت الکتریکی چاه ارت در برابر زمین می‌پردازد. مقاومت پایین چاه ارت برای تضمین ایمنی و حفاظت تجهیزات الکتریکی و افراد از ولتاژهای خطرناک ضروری است.

هدف از انجام تست مقاومت چاه‌های ارت:

1. اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ارتینگ:
   • اطمینان از اینکه مقاومت چاه ارت در محدوده‌ای قرار دارد که بتواند به‌طور مؤثر جریان‌های خطا و الکتریسیته ساکن را به زمین منتقل کند.
2. حفاظت از افراد و تجهیزات:
   • اطمینان از اینکه سیستم ارتینگ می‌تواند ولتاژهای خطرناک را به زمین منتقل کرده و از افراد و تجهیزات در برابر شوک الکتریکی یا صدمات جلوگیری کند.

روش‌های اجرای تست مقاومت چاه‌های ارت:

1. روش افت پتانسیل (Fall of Potential Method):

• روش رایج: این روش متداول‌ترین روش برای اندازه‌گیری مقاومت چاه ارت است.
• مراحل اجرا:
  1. قرار دادن الکترودهای جریان و ولتاژ: در این روش، دو الکترود در فاصله‌های مشخصی از چاه ارت قرار می‌گیرند. یکی از الکترودها برای تزریق جریان و دیگری برای اندازه‌گیری ولتاژ استفاده می‌شود.
  2. اعمال جریان: جریان الکتریکی از الکترود جریان به چاه ارت تزریق می‌شود.
  3. اندازه‌گیری ولتاژ: ولتاژ بین چاه ارت و الکترود ولتاژ اندازه‌گیری می‌شود.
  4. محاسبه مقاومت: مقاومت چاه ارت از تقسیم ولتاژ اندازه‌گیری شده بر جریان تزریقی محاسبه می‌شود (R = V/I).

2. روش 62 درصد (62% Method):

• روش دقیق: برای کاهش تأثیرات خارجی و افزایش دقت، الکترود ولتاژ در فاصله‌ای معادل 62% فاصله بین الکترود جریان و چاه ارت قرار می‌گیرد.

3. روش دو کلمپ (Clamp-On Method):

• بدون نیاز به جدا کردن سیستم ارت: این روش برای مواقعی مناسب است که جدا کردن سیستم ارت از چاه امکان‌پذیر نیست.
• مراحل اجرا:
  • از دو کلمپ برای اعمال جریان و اندازه‌گیری ولتاژ استفاده می‌شود. این روش سریع است ولی دقت کمتری نسبت به روش افت پتانسیل دارد.

تحلیل نتایج:

• مقاومت مناسب: بسته به نوع سیستم و شرایط محیطی، مقاومت چاه ارت معمولاً باید کمتر از 5 اهم باشد. در برخی موارد خاص، این مقدار ممکن است کمتر نیز باشد.
• اقدامات بعدی: اگر مقاومت چاه ارت بالاتر از مقدار مجاز باشد، ممکن است نیاز به تعمیق چاه، افزایش تعداد الکترودها یا بهبود شرایط رطوبتی خاک باشد.

زمان مناسب برای انجام تست مقاومت چاه‌های ارت:

• پس از نصب سیستم ارتینگ
• در برنامه‌های نگهداری دوره‌ای (معمولاً سالیانه)
• پس از وقوع تغییرات در سیستم یا شرایط محیطی (مثلاً تغییرات رطوبتی یا تعمیق چاه)

اهمیت انجام تست مقاومت چاه‌های ارت:

• افزایش ایمنی: اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ارتینگ و حفاظت از جان افراد و تجهیزات.
• جلوگیری از خرابی: جلوگیری از بروز صدمات ناشی از ولتاژهای ناخواسته و افزایش عمر مفید تجهیزات.

تست مقاومت چاه‌های ارت یک فرایند ضروری برای تضمین ایمنی و کارایی سیستم‌های الکتریکی است و باید به‌صورت منظم و با دقت انجام شود.

تست تایمینگ (Timing Test) یکی از مهم‌ترین تست‌های انجام شده روی کلیدهای قدرت (Circuit Breakers) است. این تست به منظور ارزیابی زمان عملکرد کلید قدرت، از جمله زمان باز و بسته شدن کنتاکت‌ها، انجام می‌شود. عملکرد صحیح کلید قدرت برای اطمینان از قطع به موقع جریان در شرایط خطا و جلوگیری از آسیب به تجهیزات و سیستم ضروری است.

هدف از انجام تست تایمینگ بریکرهای قدرت:

1. ارزیابی عملکرد دقیق بریکر:
   • بررسی زمان باز و بسته شدن کنتاکت‌ها و اطمینان از اینکه بریکر در زمان مناسب واکنش نشان می‌دهد.
2. تشخیص مشکلات مکانیکی:
   • شناسایی مشکلاتی مانند تأخیر در عملکرد کنتاکت‌ها، عدم هم‌زمانی باز یا بسته شدن فازها، یا وجود خرابی‌های مکانیکی.
3. تأیید زمان‌بندی مطابق با استانداردها:
   • اطمینان از اینکه زمان‌های عملکرد بریکر با استانداردهای صنعتی و مشخصات طراحی مطابقت دارند.

پارامترهای اندازه‌گیری شده در تست تایمینگ:

1. زمان باز شدن (Opening Time):
   • مدت زمانی که طول می‌کشد تا کنتاکت‌های کلید از وضعیت بسته به باز تغییر کنند.
2. زمان بسته شدن (Closing Time):
   • مدت زمانی که طول می‌کشد تا کنتاکت‌های کلید از وضعیت باز به بسته تغییر کنند.
3. زمان انتشار (Arcing Time):
   • مدت زمانی که طول می‌کشد تا قوس الکتریکی پس از باز شدن کنتاکت‌ها خاموش شود.
4. زمان‌های همزمانی فازها:
   • بررسی هماهنگی زمانی بین فازهای مختلف (R، S، T) برای اطمینان از هم‌زمانی عملکرد.

روش اجرای تست تایمینگ:

1. آماده‌سازی سیستم:
   • بریکر از شبکه جدا شده و برق آن قطع می‌شود.
   • دستگاه تست تایمینگ به کنتاکت‌های کلید قدرت و مدار کنترل آن متصل می‌شود.
2. اجرای تست:
   • دستگاه تست سیگنال‌هایی را برای باز و بسته کردن بریکر ارسال می‌کند.
   • زمان‌های مختلف عملکرد بریکر توسط دستگاه اندازه‌گیری و ثبت می‌شود.
3. تحلیل نتایج:
   • داده‌های ثبت شده توسط دستگاه تست با استانداردها و مشخصات فنی بریکر مقایسه می‌شود.
   • هرگونه تأخیر، ناهماهنگی یا مشکل در زمان‌بندی نشان‌دهنده وجود مشکل در بریکر است که ممکن است نیاز به تعمیر یا تنظیم داشته باشد.

مزایا و اهمیت تست تایمینگ:

• افزایش قابلیت اطمینان: اطمینان از عملکرد سریع و دقیق بریکر در شرایط اضطراری، باعث کاهش خطرات و افزایش قابلیت اطمینان شبکه می‌شود.
• پیشگیری از خرابی‌های احتمالی: شناسایی مشکلات مکانیکی یا الکتریکی در بریکرها پیش از بروز خرابی‌های جدی، به جلوگیری از توقفات غیرمنتظره و کاهش هزینه‌های تعمیرات کمک می‌کند.
• رعایت استانداردها: تضمین می‌کند که بریکرها مطابق با استانداردهای ایمنی و عملکردی کار می‌کنند.

زمان مناسب برای انجام تست تایمینگ:

• پس از نصب یا تعمیرات اساسی بریکر
• در برنامه‌های نگهداری پیشگیرانه دوره‌ای
• پس از وقوع خطاهای بزرگ یا نوسانات شدید در شبکه

نتیجه‌گیری:

تست تایمینگ بریکرهای قدرت یکی از تست‌های کلیدی برای اطمینان از عملکرد صحیح و سریع این تجهیزات در شرایط اضطراری است. این تست می‌تواند از خرابی‌ها و مشکلات جدی در سیستم‌های قدرت جلوگیری کرده و ایمنی و پایداری شبکه را تضمین کند.